Hugleiðing dagsins
Ég er frjáls – frjáls til þess að vera, til þess að gera, til þess að samþykkja, til þess að hafna. Ég er frjáls til þess að vera vitur, ástríkur, blíður og þolinmóður – alveg eins og mig hefur alltaf langað til þess að vera. Ég er frjáls til þess að gera það sem ég álít vera skynsamlegt – það sem á engan hátt veldur öðrum skaða eða miska. Ég er frjáls til þess að gera það sem leiðir mig í átt að friði og sátt. Ég er frjáls til þess að taka ákvörðun með eða á móti, til þess að segja nei og til þess að segja já. Ég er frjáls til þess að lifa gjöfulu lífi og til þess að leggja eitthvað af mörkum.

Er ég farinn að trúa því að ég hafi frelsi til þess að vera besta útgáfan af sjálfum mér?

Bæn dagsins
Lát það frelsi sem ég er nú að upplifa, halda áfram flæða í gegnum líf mitt svo það verði frjósamt, sannfærður um hið góða í lífinu. Megi ég þiggja þetta frelsi með blessun Guðs – og nota það viturlega.

Minnispunktur dagsins
Látum frelsisbjöllurnar kilngja.

Hugleiðing dagsins
Það er kominn tími fyrir mig að verða viljugur til þess að gera hvað sem er svo ég megi aftur verða ábyrgur einstaklingur, jafnvel þó það feli í sér að ég feli annarri manneskju stjórn á fjármálum mínum. Á sama hátt og það eru þversagnir í 12 sporunum – að viðurkenna að ég hafi ekki stjórn á eigin lífi svo það megi aftur verða stjórnanlegt, að gefast upp gagnvart æðri mætti til þess að öðlast frelsi – þá mun ég upplifa aðrar þversagnir í batanum. Að fá fjölskyldumeðlim eða annan sérfræðing til þess að sjá um fjármálin svo ég geti aftur orðið fjárhagslega ábyrgur getur verið svona þversögn. Ég hef sýnt það og sannað að ég er vanmáttugur gagnvart fjárhættuspili – og gagnvart þeim tilfinningalegu hæðum og lægðum sem því fylgdi. Nú er kominn tími á að ég láti af mínum vilja og fari að umgangast annað fólk og þiggja um leið hverja þá hjálp sem minn æðri máttur leggur mér til.

Hef ég sætt mig við það að jafnvel þótt batinn sé minn, þá þarf ég stundum að reiða mig á aðra varðandi hjálp og hvatningu?

Bæn dagsins
Megi GA prógramið, með guðs hjálp, veita mér tækifæri til þess að lifa styrku, skapandi og opnu lífi. Megi ég þiggja þann styrk sem mér býðst frá öðrum, á sama hátt og ég er viljugur til þess að gefa af mínum. Megi ég í dag gera mér grein fyrir að ég hef ástæðu til þess að fagna frelsi mínu – frá spilafíkn.

Minnispunktur dagsins
Að fagna persónulegu frelsi.

Hugleiðing dagsins
Breytingar eru hluti af gangi lífsins. Við verðum stundum örg vegna þess að okkur finnst breytingar ganga hægt. Á öðrum stundum þá streitumst við á móti breytingum sem okkur finnst hafa verið þröngvað upp á okkur. Við verðum að muna að breytingin sjálf hvorki bindur okkur né veitir hún okkur frelsi. Það er einungis afstaða okkar og viðhorf gagnvart breytingum sem virkar hindrandi eða frelsandi á okkur. Eftir því sem við lærum betur að berast með straumi lífsins, biðjandi um leiðsögn varðandi þær breytingu sem á vegi okkar verða – og einnig um leiðsögn ef við viljum sjálf gera breytingar – þeim mun viljugri verðum við.

Er ég viljugur til þess að lát guð taka við stjórntaumunum og vísa mér veginn í þeim breytingum sem ég á að gera og hvert ég skuli stefna?

Bæn dagsins
Þegar breytingar gerast of hratt – eða ekki nægilega hratt – fyrir mig, þá bið ég þess að geta aðlagast til þess að geta notfært mér það frelsi sem GA prógramið hefur upp á að bjóða. Ég bið um leiðsögn míns æðri máttar þegar breytingar eru í sjónmáli – eða þegar þær eru fjarri og ég óska þess að þær komi. Megi ég hlusta eftir leiðsögn frá mínum æðri mætti.

Minnispunktur dagsins
Guð er hluti af breytingum.

Hugleiðing dagsins
Á meðan við vorum virkir spilafíklar þá sýndu mörg okkar merki þess að hafa ótrúlega frjótt hugmyndaflug. Á örskots stundu gátum við spunnið upp ótal ástæður þess – eða afsakanir – fyrir því hvers vegna við ættum skilið að eltast við fíkn okkar. Þegar við komum fyrst í GA þá virtist þessi frjói hugur okkar verða sljór og jafnvel dofinn. “Hvað á ég nú að gera?” var spurning sem mörg okkar veltu fyrir sér. En smám saman hvar þessi doði. Við fórum að beita hugmyndaflugi okkar á ný og heilbrigðari viðfangsefni. Lífið fór að öðlast nýja merkingu á þann hátt sem okkar hafði ekki komið til hugar áður.

Er ég farinn að njóta athafna sem ég áður hafði ekki einu sinni leitt hugann að?

Bæn dagsins
Megi guð veita mér nýjan þrótt til þess að takast á við lífið í stað þess að gera eins og svo oft áður þegar ég nýtti kraftana til þess að upphugsa afsaknir. Megi minn æðri máttur leyfa brengluðu ímyndnarafli mínu að verða heilbrigðu á ný – ekki til þess að forðast lífið – heldur til þess að takast á við óendanleg tækifæri lífsins.

Minnispunktur dagsins
Að takst á við lífið.

Hugleiðing dagsins
Hræðsla hefur hugsanlega komið einhverjum okkar inn í GA. Í byrjun hefur hræðslan ein kannski hjálpað sumum okkar að halda okkur fjarri spilamennskunni og þeirri lævísu alveg-að-verða-heppinn tilfinningu (jafnvel þó svo að við gerðum okkur grein fyrir því að fjárhættuspil snérust ætíð gegn okkur á endanum). En það að búa stöðugt við ótta er tæplega nokkuð sem stuðlar að þægindum og hamingju – í það minnsta ekki til lengri tíma. Við verðu því að finna eitthvað í staðinn fyrir hræðsluna til þess að hjálpa okkur í gegnum fyrstu tómu stundirnar, dagana og jafnvel vikurnar. Fyrir flest okkar var svarið að gerast virk í GA prógraminu. Á örskotsstundu tókst okkur, í fyrsta skipti í langan tíma, að finnast við tilheyra frekar en að vera utanveltu.

Er ég viljugur til þess að eiga frumkvæðið?

Bæn dagsins
Megi Guð hjálpa mér að finna aðra valkosti en hræðsluna – þann varðhund fyrstu stundanna í edrúmennsku minni. Ég þakka mínum Æðri mætti að hafa beint mér á stað þar sem ég get hitt aðra sem hafa upplifað sömu fíkniáráttu og ótta. Ég er þakklátur fyrir þessa tilfinningu að finnast ég tilheyra.

Minnispunktur dagsins
Ég er “hluti af” ekki “aðskilinn frá.”

Hugleiðing dagsins
Ég hef lært það í GA prógraminu að fyrir mig er galdurinn ekki það að hætta að spila, heldur er það að geta viðhaldið því að vera hættur og að læra hvernig ég geti forðast að byrja aftur. Því Guð veit að ég reyndi ótal sinnum að hætta, með því að lesa yfir hausamótunum á sjálfum mér hversu slæmt það væri, ekki bara fyrir líf mitt heldur líka fyrir allar hliðar á hegðan minni. Spilamennskan var í raun að breyta því hver ég var – hvernig ég hagaði mér. Til þess að viðhalda því að vera hættur, þá varð ég að þróa jákvæða og viðvarandi hegðun. Ég hef orðið að læra að lifa frjáls frá fíkninni, þroska með mér nýja hætti, ný áhugamál og ný viðhorf.

Tekst mér að vera sveigjanlegur í hinu nýja lífi mínu? Er mér að takast að beita frelsinu til þess að segja skilið við takmörkuð markmið?

Bæn dagsins
Ég bið þess að hið nýja líf mitt megi verða fullt af nýrri hegðan, nýjum vinum, nýrri athafnasemi, nýjum leiðum til þess að sjá hlutina. Ég þarfnast hjálpar Guðs til þess að yfirfara lífsstíl minn svo hann geti innifalið allt það nýja sem hann verðu að innihalda. Ég mun líka þurfa að koma sjálfur með nokkrar nýjar hugmyndir. Megi frelsi mitt frá spilafíkn hjálpa mér að velja með opnum og skýrum huga.

Minnispunktur dagsins
Að hætta er að byrja.

Hugleiðing dagsins
Þegar við gáfumst loks upp og snerum okkur að GA prógraminu, þá voru mörg okkar sem veltu fyrir sér hvað þau ættu að gera við allan þennan tíma sem við höfðum fyrir stafni. Allar þær stundir sem höfðu áður farið í að skipuleggja, fela, upphugsa fjarvistarsannanir, tapa, fá lánað, ráðskast með reikninga – og allt hitt sem fylgdi spilafíkninni – söfnuðust upp í huga okkar og við urðum að finna eitthvað til þess að fylla þær. Við þurftum nýjar leiðir til þess að fá útrás fyrir orkuna sem áður fór í að fóðra fíknina. Við áttuðum okkur fljótlega á því að það er mun auðveldara að finna sér eitthvað til þess að hafa fyrir stafni heldur en að hætta bara áráttunni og láta ekkert koma í staðinn.

Er ég að finna huga mínum og orku nýjan farveg?

Bæn dagsins
Ég bið þess, nú þegar ég er loks laus undan bagga fíknar minnar, að ég megi snúa mér til míns Æðri máttar og hann muni veita mér leiðsögn um það hvernig ég geti varið tíma mínum á uppbyggilegan og skapandi hátt. Megi sá sami máttur og lætur leiðir fólks liggja saman og tengir ákveðnar manneskjur við tiltekna atburði, leiða mig eftir farsælum leiðum til góðra og nýrra staða.

Minnispunktur dagsins
Hending er hugsanlega eitthvað stærra og meira en bara breyting.

Hugleiðing dagsins
Ég heyri nánast á hverjum degi af einhverju sem virðist vera einkennileg tilviljun í lífi vina minna í GA samtökunum. Og ég hef sjálfur upplifað slíkar “tilviljanir” endrum og sinnum; að birtast á réttum stað á réttum tíma; hringja óvænt í vin, sem virkilega þurfti að heyra í mér einmitt á þeirri stundu; heyra “söguna mína” á ókunnum fundi í ókunnum bæ. Nú orðið vel ég að trúa því að margar þessara svokölluðu “tilviljana” séu í raun lítil kraftaverk guðs, sem kýs að framkvæma þau á laun.

Er ég ætíð þakklátur fyrir það kraftaverk sem bati minn er?

Bæn dagsins
Megi vitund mín um æðri mátt vaxa að næmni eftir því sem ég heyri af fleiri slíkum “tilviljunum”, tilviljunum sem ganga á skjön við tölfræði, veikindi sem læknast þrátt fyrir spár um annað, björgun frá bráðum bana, tilviljanakenndar aðstæður sem breyta lífi fólks. Þegar hið óútskýranlega gerist, megi ég þá skynja það sem enn eitt af fjölmörgum kraftaverkum guðs. Minn eigin bati og björgun frá örvinglan og dauða er gott merki um slíkt kraftaverk.

Minnispunktur dagsins
Líf mitt er kraftaverk.

Hugleiðing dagsins
Ég er smátt og smátt að losna við frestunaráráttu mína. Ég var vanur að fresta öllu til morguns og það leiddi auðvitað til þess að ég kom engu í verk. Í stað þess að drífa hlutina af þá var mitt mottó “á morgun er nýr dagur.” þegar ég var virkur þá hafði ég mikilfenglegar áætlanir; þegar ég svo var á niðurtúr þá var ég of þunglyndur til þess að gera nokkurn skapaðan hlut. Mér hefur lærst í GA prógraminu að það er mun betra að gera einstaka sinnum mistök heldur en að koma aldrei neinu í verk.

Er mér að lærast að “drífa þetta af”?

Bæn dagsins
Megi guð hjálpa mér að læknast af mínum vanalega seinagangi og drolli og “koma mér til kirkju á réttum tíma.” Megi ég losa sjálfan mig undan þessari sjálfsköpuðu óreiðu sem fylgir ævilangri frestunaráráttu; bókasafnsbækur komnar langt fram yfir skiladag, of seinn á stefnumót , verkefnum skilað of seint, ekki staðið við skilafrest, máltíðir hálfeldaðar. Megi ég átta mig á að ég sem óvirkur spilafíkill þarfnast þess að hafa hlutina í röð og reglu. Megi guð veita mér það æðruleysi sem ég þarf til þess að koma daglegu lífi mínu í gott skipulag.

Minnispunktur dagsins
Ég læt ekki þá tilhneigingu mína til þess að fresta hlutunum trufla mig svo ég fari að fresta hlutunum.

Hugleiðing dagsins
Hversu mörg okkar gera ráð fyrir að kkoma til með að segja eftirfarandi; “Jæja, nú er ég að verða búinn að losna við fíknina. Hvað meira gæti ég hugsanlega viljað, eða gert? Ég er fínn eins og ég er.” Reynslan hefur sýnt okkur að gjaldið fyrir svona sjálfumgleði – eða kurteisislegar orðað, sjálfsánægju – er óhjákvæmileg hrösun, sem endar fyrr eða síðar með falli. Við verðum að vaxa og þroskast því annars mun okkur hnigna. Fyrir okkur getur “status quo” einungis átt við um daginn í dag, ekki morgundaginn. Við verðum að breytast; við getum ekki staðið í stað.

Freistast ég stundum til þess að láta gott heita?

Bæn dagsins
Megi ég horfa á umhverfi mitt og sjá að allt sem lifandi er er annaðhvort að vaxa eða hnigna; engin lífvera býr við óbreytt ástand. Lífið flæðir áfram. megi ég berast áfram með flæði lífsins, óhræddur við breytingar og fær um að losa mig undan þeim snörum á leiðinni sem trufla og halda aftur af vexti mínum og þroska.

Minnispunktur dagsins
Að lifa er að breytast.