Hugleiðing dagsins
Ef mér tekst að lifa í deginum í dag, taka bara einn dag í einu, þá er minni hætta á að ég fari að hafa áhyggjur af því sem gæti gerst á morgun. Áhyggjur komast ekki að á meðan ég beini sjónum mínum að deginum í dag. Ég ætla að reyna að fylla hverja mínútu dagsins í dag með einhverju jákvæðu – sem ég sé, heyri eða kem í verk. Þá get ég, þegar dagurinn er á enda, horft til baka með velþóknun, æðruleysi og þakklæti.

Leyfi ég mér stundum að velkjast um í sjálfsvorkun?

Bæn dagsins
Megi mér takast að losna við þessa sjálfsvorkun og fara að lifa í deginum í dag. Megi mér takast að sjá allt hið jákvæða frá dögurð til náttmáls, læra að tjá mig um það og þakka guði fyrir. Megi mér takast að stöðva sjálfan mig ef ég vil frekar njóta þess velkjast um í eymd og sjálfsvorkun heldur en að meta hið góða í lífi mínu.

Minnispunktur dagsins
Dagurinn í dag er góður.

Hugleiðing dagsins
“Hvað ef…” Hve oft höfum við ekki heyrt þessi orð hjá nýliðum í GA programinu? Og hversu oft kemur það ekki fyrir að við sjálf notum þessi orð? “Hvað ef ég missi vinnuna?” “Hvað ef bíllinn bilar”? “Hvað ef ég veikist og get ekki unnið”? “Hvað ef barnið mitt verður háð eiturlyfjum?” “Hvað ef hvað eina sem örvæntingarfullt ímyndunaralf okkar getur varpað fram? Þetta eru tvö lítil orð – en þau eru drekkhlaðin kvíða, ótta og áhyggjum. Svarið við “Hvað ef…” er einfalt, “Ekki fara fram úr sjálfum þér.” Við getum bara tekist á við vandamálin þegar þau koma upp, með því að lifa einn dag í einu.

Held ég hugsunum mínum á jákvæðum nótum?

Bæn dagsins
Megi ég vaxa andlega og ekki vera heftur af kvíða. Megi mér takast að losna undan óþarfa áhyggjum og njóta dagsins. Reka óttann á braut með trú. Ef ég bý til pláss fyrir guð þá mun nærvera hans losa mig við óttann.

Minnispunktur dagsins
Ímynduð vandræði taka sinn toll.

Hugleiðing dagsins
Óttinn stjórnaði lífi okkar, áður en við kynntumst GA. Við vorum undir oki fíknar og þráhyggju og óttuðumst allt og alla. Við vorum óttaslegin gagnvart okkur sjálfum og ef til vill óttuðumst við mest óttann sjálfan. Nú, þegar mér er unnt að þiggja hjálp frá mínum æðri mæti, þá finnst mér ég vera fær um að takast á við hvað eina sem fyrir mig er lagt. Ég er að vinna bug á óttanum og öðlast þægilegt sjálfstraust.

Trúi ég því að “hugrekki sé ótti sem lærði að biðja….”?

Bæn dagsins
Guð gefi að trú mín vinni bug á óttanum sem ég var svo heltekinn af. Óttinn hefur svo lengi verið hluti af mínu lífa að hann var orðinn að vana. Guð gefi að mér megi auðnast að sjá að ég hafi hugsanlega skýlt mér á bak við óttann til þess að forðast að taka ákvarðanir og þá ábyrgð sem fylgir því að ná árangri.

Minnispunktur dagsins
Ótti felur sig á bak við óákveðni.

Hugleiðing dagsins
Ég get gert óttann útlægan með því að gera mér grein fyrir sannleikanum. Er ég hræddur við að vera einn? Ég get losnað við þennan ótta með því að gera mér grein fyrir því að ég er í raun aldrei einn, guð er ætíð með mér hvar sem ég er og hvað sem ég geri. Er ég hræddur um að ég hafi ekki næg fjárráð til þess að framfleyta mér? Þann ótta get ég hrakið á brott um leið og ég geri mér grein fyrir því að guð er óþrjótandi og óbrigðul auðlind, nú sem endranær.

Í dag hef ég kraft til þess að breyta ótta í trú. Get ég sagt í fullri hreinskilni, “Ég mun treysta og ég mun ekki vera hræddur”?

Bæn dagsins
Ég mun ekkert óttast, því guð er með mér. Megi mér lærast að snúa mér til míns æðri máttar þegar ég er óttasleginn. Ég bið þess af krafti að trú mín á guð – og traust á því sem ég á í vændum af hendi guðs – sé nægilega sterk til þess að reka á burt óttann, sem dregur úr hugrekki mínu.

Minnispunktur dagsins
Snúa ótta yfir í trú.

Hugleiðing dagsins
Tólf sporin kenna okkur að eftir því sem trúin eykst, þeim mun meiri verður öryggistilfinningin. Lamandi ótti við tilgangsleysi byrjar að fjara út. Þegar við byrjum að lifa samkvæmt prógraminu förum við að sjá að besta meðalið við ótta er andleg vakning. Við hættum að vera hrædd við að taka ákvarðanir, því við förum að átta okkur á að ef við gerum mistök, þá getum við alltaf lært af reynslunni. Og reynist ákvörðunin vera rétt, þá getum við þakkað guði fyrir að veita okkur hugrekki og náð til þess að ákveða.

Er ég þakklátur fyrir það hugrekki og þá náð sem mér hefur hlotnast frá mínum æðri mætti?

Bæn dagsins
Guð gefi mér kraft til þess að framkvæma, vitandi það að það eru helmingslíkur á að ég taki rétta ákvörðun og að ég geti lært af reynslunni, taki ég ranga. Í langan tíma var mér ómögulegt að taka ákvörðun. En nú finn ég fyrir gleði vitandi að ég er fær um að velja og taka ákvarðanir. Takk guð, fyrir hugrekkið.

Minnispunktur dagsins
Frelsi er að velja.

Hugleiðing dagsins
Það var eftir að ég kynntist félgsskapnum í GA sem ég hitti fyrir fólk sem skyldi mig þegar ég talaði um ótta minn. Þau höfðu gengið í gegnum það sama og ég; þau skyldu mig. Mér hefur lærst að margt af ótta mínum hefur að gera með hlutgerningu. Það er til að mynda fullkomlega eðlilegt að hafa “smá” áhyggjur af því að ástvinur manns yfirgefi mann. En þegar sá ótti er farinn að taka yfir samband mitt við viðkomandi, þá á ég við vanda að stríða. Því verður það að vera hluti af ábyrgð minni gagnvart sjálfum mér, að óttast ekki það sem er ekki til.

Er ég að verða óttalaus – í stað þess að vera fullur ótta?

Bæn dagsins
Guð hjálpi mér að hrekja á brott ótta minn – þennan hugarburð, ímyndun, hugarflug og hugarfóstur áfalla, sem á sér enga stoð í raunveruleikanum. Megi mér auðnast að hemja ímyndunarafl mitt og einblína á stað og stund, í stað þess að sjá framtíðina í röngu ljósi.

Minnispunktur dagsins
Uppskrúfaður ótti er, eins og skuggi á vegg, stærri en efni standa til.

Hugleiðing dagsins
Eyði ég orku og tíma í að kljást við aðstæður sem eru í raun ekki þess virði? Er ég eins og Don Kíkóti að ímynda mér að vindmyllur séu stórhættulegir risar, sem ég berst við þar til allur vindur er úr mér? Í dag ætla ég að hindra ímyndunarafl mitt í að gera úlfalda úr mýflugu, gera eitthvað smávægilegt að stóru máli. Ég ætla að reyna að sjá aðstæður eins og þær eru og einungis veita þeim þá athygli og það gildi sem þær í raun eiga skilið.

Er ég byrjaður að trúa því ,sem segir í öðru reynslusporinu, að máttur mér æðri geti komið mér til þess að hugsa og lifa eðliega á ný?

Bæn dagsins
Guð hjálpi mér að sjá hlutina í réttu samhengi. Hjálpaðu mér að forðast að upphefja smávægileg vandamál, að leggja of mikla merkingu í hversdagslegar samræður, að búa til fjall úr steinvölu. Hjálpaðu mér að hemja ótta minn svo hann bólgni ekki út eins og púkinn á fjósbitanum. Hjálpaðu mér að endurheimta gildismat mitt, sem brenglaðist þegar ég var virkur spilafíkill.

Minnispunktur dagsins
Heilbrigð dómgreind er að sjá hlutina í réttu samhengi.

Hugleiðing dagsins
Eftir því sem heilsa okkar batnar og þörfin fyrir spilamennsku minnkar, förum við að sjá margt í nýju ljósi. Mörg okkar hafa áttað sig á að reiði getur tekið á sig margar birtingarmyndir; óþolinmæði, kaldhæðni, vantraust, kvíði, öfund, tortryggni, óánægja, sjálfsvorkun, meinfýsni, vantraust og afprýði. Þegar innsæi okkar eykst förum við að sjá hversu oft reiði er undirrótin að óþægilegri og eirðarlausri tilfinningalegri líðan okkar. Slíkt innsæi hjálpar okkur að skilja reiðina og finna leiðir til þess að kljást við hana.

Leyfi ég tilfinningum mínum að bera mig ofurliði?

Bæn dagsins
Megi augu mín opnast fyrir þeirri staðreynd að reiði, líkt og meistari dulargervis, hefur margar birtingarmyndir og mörg andlit. Megi ég afhjúpa hin mörgu gervi reiðinnnar og þekkja hana eins og hún í raun er.

Minnispunktur dagsins
Reiði á sér mörg gervi.

Hugleiðing dagsins
Þegar við heyrum einhvern segja eitthvað í fljótfærni eða andstyggilegt, þá segjum við stundum að viðkomandi “sé ekki með sjálfum sér”, í þeirri merkingu að sá hinn sami hafi gleymt sér í í skyndilegri og ósjálfráða bræði. Ef ég hef ætíð hugfast hvernig manneskja ég vill vera þá mun ég vonandi ekki “vera ekki með sjálfum mér” og láta undan augnabliks reiðikasti. Ég mun trúa því að hið jákvæða sigri ætíð hið neikvæða; hugrekki yfirvinni ótta – þolinmæði yfirvinni reiði og pirring: kærleikur yfirvinni hatur.

Leitast ég ætíð eftir framförum?

Bæn dagsins
Í dag bið ég guð, honum sem allir vegir eru færir, um að hjálpa mér að umbreyta neikvæðni yfir í jákvæðni – reiði í athafnasemi, ótta í tækifæri til þess að vera hugrakkur, hatri í kærleika. Megi ég gefa mér tíma til þess að rifja upp slík tilvik þar sem jákvætt hlaust af neikvæðu. Efst í huga mér er kraftaverk guðs; frelsi mitt frá ánauð spilafíknar.

Minnispunktur dagsins
Umbreyta neikvæðu yfir í jákvætt.

Hugleiðing dagsins
Í GA lærist okkur að refsingin bitnar á okkur ef við ætlum að refsa öðrum. Ef ég leyfi mér að fá útrás fyrir bræði mína, hversu réttlát sem hún kann að vera, með því að hefna mín, þá skilur það eftir sig dreggjar biturðar og sársauka. Slíkt var hluti af tilbreytingarlausu lífi mínu áður en ég kynntist GA. En í því nýja lífi sem ég hef öðlast þá hugsa ég lengra fram í tímann og horfist í augu við tilfinningar mínar, viðurkenni þær og sleppi þar af leiðandi takinu á þeim.

Hefur ásakandi hróp mitt gert það að verkum að rödd guðs heyrist ekki?

Bæn dagsins
Megi ég forðast samskipti sem felast í því að uppnefna og brjóta niður viðmælanda minn. Ef ég reiðist, megi mér þá auðnast beina reiði minni að því sem viðkomandi gerði, ekki hvernig persóna hann er. Megi ég forðast að gera lítið úr manneskjunni né heldur að gera grín að skapgerðaeinkennum hennar. Megi ég treysta guði til þess að leiðbeina mér.

Minnispunktur dagsins
Að takast á við reiði á viðeigandi hátt.