Hugleiðing dagsins
Ef ég verð reiður í dag, þá ætla ég að hinkra ögn við áður en ég segi eitthvað, minnugur þess að reiði mín getur snúist í höndunum á mér og gert mér erfiðara fyrir. Ég ætla líka að muna það að vel tímasett þögn getur fært mér stjórn yfir aðstæðum, sem eru þrungnar spennu, en reiðiþrungin ámæli geta það aldrei. Á slíkum stundum þá ætla ég að muna að ég hef enga stjórn yfir öðrum, einungis guð er almáttugur.

Hefur mér lærst að ég einn get rústað eigin hugarró?

Bæn dagsins
Megi mér lærast að ég get valið hvernig ég tekst á við reiðina – með þögn eða með bræðiskasti, í heift, með hnúunum, með koddaslag, með skammarræðu, með flókinni áætlun um “hefnd yfir” þeim sem olli reiðinni, með kuldalegu augnaráði, með ískaldri yfirlýsingu um hatur – eða með einfaldri framsetningu á staðreynd, “ég er reiður við þig vegna þess að” (með 25 orðum eða minna). Eða þá að ég get, ef þörf krefur, umbreytt reiðinni í orku með því að moka innkeyrsluna, fara í keilu, spila einn leik í tennis eða þrífa húsið. Ég bið þess að guð muni sýna mér fram á viðeigandi leið til þess að takast á við reiðina.

Minnispunktur dagsins
“Ég er reiður vegna þess að ………”

Hugleiðing dagsins
Hvað með “réttláta reiði”? Ef einhver svindlar á okkur eða kemur fram við okkur á viðurstyggilegan hátt, eigum við þá ekki rétt á því að fyllast bræði? Reynsla fjölda annarra GA félaga segir okkur að allt daður við bræði og heift eru yfirleitt mjög hættulegt. Þannig að á meðan við verðum að geta horfst í augu við reiðina og viðurkennt fyrir sjálfum okkur að “við séum reið”, þá megum við ekki leyfa bræðinni að safnast fyrir og kruma undir niðri, sama hversu réttlát hún er.

Get ég viðurkennt þá staðreynd að ef ég á að lifa þá verð ég að lifa frjáls frá reiðinni?

Bæn dagsins
Jafnvel þó ég leggi mig í líma við að forðast það, þá verð ég að vera meðvitaður um að það verður alltaf til fólk og aðstæður sem munu vekja hjá mér reiði. Þegar reiði mín virðist ekki vera réttlætanleg – engin skynsamleg rök fyrir henni – þá get ég afneitað reiðinni, jafnvel gagnvart sjálfum mér. Megi ég bera kennsl á reiði mína, hvort sem hún er skynsamleg eður ei, áður en ég gref hana lifandi.

Minnispunktur dagsins
Það er í lagi að finna fyrir reiði.

Hugleiðing dagsins
Þegar ég verð reiður, get ég þá horfst í augu við reiðina og viðurkennt hana sem staðreynd í stað þess að leyfa henni að safnast fyrir og magnast upp þar til ég spring úr bræði? Mér hefur loks lærst að innibyrgð reiði eyðileggur mjög skjótt þá hugarró sem er svo mikilvæg fyrir áframhaldandi bata minn. Þegar ég verð fokillur og missi stjórn á skapi mínu þá er ég ómeðvitað að láta stjórnina í hendurnar á manneskjunni, hlutnum eða staðnum sem ég reiður út í.

Þegar ég verð reiður ætla ég þá að reyna að muna að ég er að stofna sjálfum mér í hættu? Ætla ég að “telja upp að tíu” með því að hafa samband við félaga í GA samtökunum og fara með æðruleysisbænina?

Bæn dagsins
Megi ég bera kennsl á reiðina og leyfa henni að fá útrás í smáskömmtum og viðurkenna þar með þá staðreynd að ég er reiður, í stað þess að leyfa reiðinni að grafa um sig í huga mér uns hún verður að bræði og springur á þann hátt sem ég hef enga stjórn á.

Minnispunktur dagsins
Reiði er. Bræði þarf ekki að vera.

Hugleiðing dagsins
Það hjálpar mér, þegar ég þarf að breyta viðhorfi mínu úr neikvæðu í jákvætt, að skrifa niður það sem ég þakklátur fyrir. Í dag ætla ég að gefa mér tíma til þess að útbúa lista yfir hið jákvæða í lífi mínu og það lán sem fylgir því kraftaverki sem bati minn er. Ég er þaklátur fyrir einfalda hluti eins og; það að geta sofnað glaður, að vakna glaður yfir því að vera á lífi, að takast á við lífið á þess eigin skilmálum – með ró í huga og sjálfsvirðingu.

Er ég búinn að gleyma því að öllum þörfum mínum hefur verið fullnægt í dag? Fer ég yfir það hve lánsamur ég er, á hverjum degi?

Bæn dagsins
Á þessum ástríka degi, megi ég telja upp allt það góða í lífi mínu og vera þakklátur fyrir. Megi ég ekki ganga að neinu láni sem gefni, þar á meðal mínum eigin hjartslætti og snertinfgu fersks andrúmslofts þegar ég anda.

Minnispunktur dagsins
Að gera mér grein fyrir – og hugleiða – hve lánsamur ég er.

Hugleiðing dagsins
Við heyrum stundum sagt um einhvern, að hann skyggi á sjálfan sig. Sú mynd sem kemur upp í hugann, þegar við heyrum þetta, er að mörg okkar skyggja á eigin hamingju með hugarfari sem er byggt á misskilningi. Látum okkur lærast að stíga til hliðar svo ljósið nái að skína á okkur og allt sem við gerum. Því fyrr getum við ekki séð sjálf okkur og okkar verk í réttu ljósi. Fyrir tilstuðlan GA programsins þá þurfum við ekki lengur að skyggja á okkur sjálf og reyna ein í myrkri að greiða úr öllum okkar vandamálum.

Þegar ég stend frammi fyrir vandamáli sem virðist óleysanlegt, ætla ég þá að spyrja sjálfan mig hvort að ég skyggi á sjálfan mig?

Bæn dagsins
Megi ég ekki flækjast fyrir sjálfum mér, rugla eigin hugsanir, flækjast fyrir eigin fótum, setja hindranir í veginn í átt að bata. Ef ég finn fyrir því að ég sé farinn að skyggja á sjálfan mig, megi ég þá biðja minn æðri mátt og félaga mína í GA um leiðsögn.

Minnispunktur dagsins
Ef það eina sem ég sé er minn eigin skuggi, þá er ég farinn að skyggja á sjálfan mig.

Hugleiðing dagsins
Ég er þakklátur fyrir vini mína í GA félagsskapnum. Ég er meðvitaður um þá náð að njóta vináttu – þeirrar náðar sem fundirnir eru, samkenndin, glaðmildin, að hlusta og að vera til taks ef mín skyldi vera þörf. Ég veit nú að ég þarf að vera vinur til þess að eignast vini.

Mun ég strengja þess heit í dag að vera betri vinur? Mun ég sýna í dag í verki, gerðum og hugsun hvernig vinur ég er?

Bæn dagsins
Megi ég gefa til baka til GA sambærilega vináttu og þá sem ég hef þegið frá wsamtökunum. Megi mér auðnast að kynnast aftur gagnkvæmri gleði sem hlýst af umhyggju og hlutdeild, eftir að hafa, svo árum skiptir, einungis átt yfirboðskenndan kunningsskap við annað fólk.

Minnispunktur dagsins
Vera vinur.

Hugleiðing dagsins
Það veitir mér styrk og hugreystingu að tilheyra alþjóðlegum félagsskap. Mörg þúsund manns, sem allir hafa sama sjúkdóm og ég, vinna saman að sama markmiði. Og vegna þess að við vinnum öll, hvert á sinn hátt, að því að hjálpa hvert öðru, þá þurfum við aldrei aftur að finnast við vera ein á báti. Þetta sameiginlega vandamál, spilafíknin, sem tengir okkur er hægt að leysa með skilningi, kærleik og gagnkvæmri þjónustu. Náð okkar æðri máttar drífur áfram GA prógramið.

Hef ég þakkað mínum æðri mætti í dag fyrir að hafa hjálpað mér að finna GA, félagsskap sem er að hjálpa mér að hefja nýtt líf?

Bæn dagsins
Þökk sé Guði fyrir að losa mig við þann einmannaleika sem ég hafði búið sjálfum mér, gefa mér aftur innri ró og að hafa leitt mig á vit vináttunnar í GA.

Minnispunktur dagsins
Heimur minn er fullur af vinum.

Hugleiðing dagsins
T. J. Watson, stofnandi IBM, sagði eitt sinn; “Til þess að öðlast velgengni þá þarf manni að hafa misheppnast.” Þetta eru orð að sönnu fyrir flesta spilafíkla. Ef ekki hefði verið fyrir síendurtekin mislukkuð veðmál og spilamennsku, þá hefðum við ekki áttað okkur á því að sjálft tapið var ekki vandamálið heldur hitt að hafa yfirhöfuð veðjað. Það var ekki fyrr en okkur hafði misheppnast svo gjörsamlega að við áttuðum okkur á að velgengni felst ekki í að vinna veðmál, heldur hinu að sleppa því að veðja. Það verður því val okkar, sú framkvæmd að veðja ekki, sem stuðlar að velgengni okkar.

Er ég vongóður um að velgengni sé framundan, nú þegar mislukkuð spilamennska er að baki?

Bæn dagsins
Megi mér skiljast að von um velgengni kemur í kjölfar þess að hafa verið mislukkaður. Megi reynslusögur annarra GA félaga sýna mér að með því að horfast í augu við og viðurkenna fyrri mistök, þá sé það traustari grundvöllur fyrir nýju lífi heldur en tilviljunarkenndur vinningur.

Minnispunktur dagsins
Að misheppnast getur verið stoð undir bata.

Hugleiðing dagsins
Við þurfum að temja okkur umburðarlyndi, þegar hegðan annarra fer í taugarnar á okkur. Við vitum sem er að ekkert í fari annarra, hversu særandi, ógeðfellt og siðlaust okkur kann að finnast það, réttlætir afturför í bata okkar. Bati okkar ætti ætíð að vera í fyrirrúmi og við eigum ekki að vera hrædd við að koma okkur í burt frá aðstæðum og persónum sem valda okkur vanlíðan. En við verðum líka að leitast við að setja okkur í spor annarra, sérstaklega þeirra sem fara í taugarnar á okkur.

Get ég sætt mig við þá staðreynd að það að skilja aðra er mikilvægara fyrir bata minn en að þeir skilji mig?

Bæn dagsins
Megi mér auðnast að sýna öðrum skilning, sama hversu mikið viðkomandi fer í taugarnar á mér. Og hugrekki til þess að koma mér í burt frá aðstæðum sem gætu skaðað bata minn.

Minnispunktur dagsins
Sýna öðrum umburðarlyndi og skilning

Hugleiðing dagsins
Þegar við hættum að spila þá var það okkur léttir að sjá að nýfundnir félagar í GA virtust alls ólíkir fjandsamlega fjöldanum sem við þekktum bara sem “þeir.” GA félagar sýndu okkur skilning og umhyggju en ekki gagnrýni og grunsemd.
Það kemur fyrir að við hittum fólk sem fer í taugarnar á okkur, bæði í Prógraminu og utan þess. Við verðum að sætta okkur við þá staðreynd að það er til fólk sem er okkur ekki sammála og gerir hluti sem við erum ekki sátt við.

Er ég byrjaður að sjá skoðanamunur er eitthvað sem ég verð að læra að lifa með og að það er grundvallaratriði fyrir áframhaldandi bata?

Bæn dagsins
Megi augu mín opnast fyri því að skoðanamunur fólks gerir heiminn að þeim fjölbreytta stað sem hann er og að ég verð að umbera fólk sem fer í taugarnar á mér. Megi mér skiljast að ég verð að umbera slíkt fólk og að fjandsamlegt viðhorf mitt í garð annarra geti hugsanlega verið leifar frá óheilbrigðu lífi mínu, þegar mér fannst eins og allur heimurinn væri á móti mér.

Minnispunktur dagsins
Læra að lifa með skoðanamun.