Hugleiðing dagsins
Dagurinn í dag er dagurinn sem ég bað um og sem mér var gefinn styrkur fyrir. Það eitt og sér er kraftaverk. Sú staðreynd að ég sé á lífi er kraftaverkið mikla sem mun verða grunnurinn að fleiri kraftaverkum, að því tilskyldu að ég haldi mig við þá góðu hluti sem komu mér á þennan stað.

Er ég þakklátur fyrir það að mér hafi verið gefinn þessi dagur?

Bæn dagsins
Megi gæska Guðs og miskunn umlykja mig á hverjum degi lífs míns. Megi ég aldrei hætta að undrast hið mikla kraftaverk lífs míns – þá staðreynd að ég sé á líf, hér, á þesari grænu grund, og æ heilbrigðari fyrir tilstuðlan tækjanna og tólanna sem færðu mér lífsbjörgina. Fyrst að Guð kaus að gefa mér líf og viðhalda því, jafnvel í gegnum hættur spilafíknarinnar, megi ég þá ætíð hlusta eftir fyrirætlan hans varðandi mig. Megi ég alltaf trúa á kraftaverk.

Minnispunktur dagsins
Líf mitt er kraftaverk.

Hugleiðing dagsins
Ég er byrjaður að átta mig á hve óeðlilegt hið gamla líferni mitt var og hversu hratt það fór versnandi eftir því sem sjúkdómurinn ágerðist. Því lengur sem ég er í GA prógraminu því þægilegri verður þessi nýji lífsmáti minn. Í fyrstu var mér fyrirmunað að rétta nýliða hendina, slíkt var fyrir mér eitthvað sem var gjörsamlega útilokað. En eftir því sem tíminn líður verður þetta auðveldara og auðveldara. Að deila með öðrum reynslu minni, styrkleika og vonum er orðið eðlilegur þáttur í daglegu lífi.

Hefur mér lærst að ég get ekki haldið því sem ég hef fengið nema með því að “gefa af mér”? Ætla ég að gefa mér tíma til þess að deila með öðrum í dag?

Bæn dagsins
Megi ég deila kærleika mínum, gleði minni og fögnuði, tíma mínum, gestrisni minni, þekkingu minni á jarðneskum hlutum og trú minni á æðri mætti. Jafnvel þó ég muni ekki sjá hvaða árangur það skilar, að deila með sér, megi ég þó fyllast gleði af sjálfum verknaðinum við að deila. Megi það að deila með sér, samkvæmt áætlun guðs, verða eins eðlilegt fyrir mig og það að anda og tala.

Minnispunktur dagsins
Aldrei að vera spar á væntumþykju og hlutdeild.

Hugleiðing dagsins
Dr. Robert L. Custer skrifaði í formála að bláu GA bókinni að GA sé tólf spora prógram “sem leggur til burðarstoðir vonar, skipulags, og vináttu” fyrir þá sem hafa kosið leiðina að “árangursríkri aðlögun að lífi án fjárhættuspila.” Hann bætir við “þessi leið getur verið slétt yfirferðar eða holótt, hvort heldur er þá er leiðin aldrei sársaukalaus…” Sem spilafíkill í bata þá get ég í dag tekist á við hvaða óþægindi sem er, vitandi það að sársaukinn sem fylgir batanum verður aldrei eins nístandi og örvæntingarfullur og sársaukinn sem ég fann fyrir á meðan ég var enn virkur spilafíkill.

Er ég undir það búinn að sjá hvern nýjan dag í GA prógraminu sem stund lærdóms, að vaxa og taka heibrigðar ákvarðanir?

Bæn dagsins
Megi ég notfæra mér skynsamlega það val sem Guð hefur fært mér, að skipuleggja með viti hvern dag fyrir sig, án þess að gerast þræll óttans, eftirsjárinnar eða kvíðans. Ég bið þess að vilji Guðs verði þar sem ég beiti mínum eigin vilja, sem hann af gæsku sinni veitti mér.

Minnispunktur dagsins
Guð vill að minn vilji sé.

Hugleiðing dagsins
“Í dag er lukkudagurinn minn.” Hve oft sögðum við ekki einmitt þessa setningu sem reyndist síðan kolröng. Í dag, aftur á móti, þá eiga þessi orð rétt á sér; mér hefur verið gefið annað tækifæri. Á meðan ég spilaði þá fórnaði ég “deginum í dag” fyrir einhverja tálsýn morgundagsins. Af öllu því sem ég tapaði, þá syrgi ég mest þessa “dagurinn i dag” – ég get ekki fengið þá aftur. En daginn í dag – “dagurinn í dag” – hann hef ég. Ég mun ekki fórna honum né láta hann fara til spillis.

Trúi ég því í einlægni að dagurinn í dag sé minn, að í dag geti ég valið að vera hamingjusamur, að vaxa, og lært að lifa, í stað þess að bíða eftir einhverjum draumórum sem vonandi myndu rætast einhvern tíma í framtíðinni?

Bæn dagsins
Ég bið þess að litir dagsins í dag verði ekki útjaskaðir af einhverjum dempuðum tálsýnum framtíðar né heldur af grámyglu fortíðar. Ég bið þess að minn æðri máttur hjálpi mér að breyta rétt og að áhyggjur mínar verði í réttu samhengi við þau verkefni sem ég tekst á við í dag.

Minnispunktur dagsins
Ég mun ekki tapa fyrir deginum í dag ef ég kýs daginn i dag.

Hugleiðing dagsins
Drjúgan part af ævinni sá ég hlutina bara í neikvæðu ljósi. Allt var svo alvarlegt, erfitt eða hreint og klárt ömurlegt. En núna get ég kannski breytt afstöðu minni, með því að leita uppi þá félaga mína í GA prógraminu, sem hafa lært að lifa hinu raunverulega lífi á þægilegan hátt – án þess að stunda fjárhættuspil.

Ef hlutirnir verða erfiðir í dag, get ég þá tekið mér smá pásu og sagt við sjálfan mig, eins og heimspekingurinn Hómer sagði eitt sinn, “Ver þolinmótt, hjarta mitt kært – því þú hefur mátt þola erfiðari stundir”?

Bæn dagsins
Megi friður guðs, sem fyllir alla mennska skynjun, fylla það rúm innra með mér sem áður var fullt af örvæntingu. Megi skilningur á lífinu – líka þrautunum – eyða minni gömlu neikvæðu afstöðu. Á stundum, þegar hjarta mitt er fullt af sorg, hjálpa mér að muna að sorgin var þyngri áður fyrr.

Minnispunktur dagsins
Ég er sigurvegari – í besta skilningi þess orðs.

Hugleiðing dagsins
Spilafíkn mín er þríþætt, að því leitinu að hún hefur áhrif á mig líkamlega, andlega og huglega. Sem virkur spilafíkill þá var ég algjörlega sambandslaus, ekki bara við sjálfan mig heldur einnig við raunveruleikann. Ég endurtók líkt og hamstur í hlaupahjóli, dag eftir ömurlegan dag, sömu eyðileggjandi hegðunina.

Er ég byrjaður að losa mig gömlu hugmyndirnar? Get ég, þó ekki væri nema bara í dag, reynt að aðlaga sjálfan mig að raunveruleikanum í stað þess að reyna að breyta umhverfi mínu svo það falli að mínum þörfum?

Bæn dagsins
Ég bið þess að ég festist ekki aftur í þeirri eyðileggjandi hegðun sem fjarlægði mig frá sjálfum mér og þeim raunveruleika sem ég lifi í. Ég bið þess að geta aðlagast aðstæðum og fólki eins og það er, en ekki að reyna – án árangurs og fullur vonbrigða – að reyna að breyta öllu svo það megi falla að mínum vilja og löngunum.

Minnispunktur dagsins
Ég get einungis breytt sjálfum mér.

Hugleiðing dagsins
Áður en ég gerðist félagi í GA þá hafði ég ekki hugmynd um hvað það var að “Lifa í Núinu.” Ég varð oft upptekinn af því sem gerðist í gær, í síðustu viku eða jafnvel fyrir 5 árum síðan. Og það sem verra var, ég eyddi mörgum stundum í að spá í hugsanleg vandamál sem gætu komið upp í framtíðinni. Walt Whitman, bandarískt skáld og blaðamaður, skrifaði eytt sinn “Fyrir mig er hver stund dags og nætur ólýsanlegt og fullkomið undur.”

Get ég trúað því í einlægni?

Bæn dagsins
Lát mig einvörðungu bera þunga 24 stunda í senn, en ekki burðast með eftirsjá fortíðar né heldur kvíða morgundagsins. Lát mig anda að mér blessun hvers nýs dags og halda byrði minni takmarkaðri við einn sólarhring í senn. Megi ég læra það jafnvægi sálarinnar sem fæst við að halda nánd við guð.

Minnispunktur dagsins
Ekki fá að láni frá morgundeginum.

Hugleiðing dagsins
Áður fyrr fannst mér allt þurfa að vara að eilífu, það sem eftir væri ævinnar. Ég eyddi ótöldum stundum í að rifja upp gömul mistök. Ég reyndi að leyta huggunar í vonlausri væntingu um að á morgun yrði allt “öðruvísi og betra.” Reyndin varð sú að ég lifði í draumóraheimi þar sem hamingju naut ekki við. Engin furða að ég brosti sjaldan og hló nánast aldrei upphátt.

Eru hugsanir mínar enn bundnar við “að eilífu?”

Bæn dagsins
Megi nýársheit mín ekki vera bundin við árið í heild heldur einvörðungu einn dag í einu. Fyrri nýársheit mín hafa verið því marki brennd að vera yfirmáta stórfengleg og enst frekar stutt. Megi ég ekki veikja nýársheit mitt með því að láta það vara “að eilífu” – jafnvel ekki svo lengi sem heilt ár. Megi ég endurnýja heit mitt á hverjum degi. Megi mér lærast að hætta að horfa á fyrri mistök mín í ljósi eilífðarinnar. Megi mér í staðinn auðnast að hefja hvern dag með nýfundinni von og nýstrengdu heiti.

Minnispunktur dagsins
Gleðilegt nýtt ár.

Hugleiðing dagsins
Guð gefi mér ÆÐRULEYSI til að sætta mig við það sem ég fæ ekki breytt; KJARK til þess að breyta því sem ég get breytt; og VIT til að greina þar á milli – einn dag í einu; með sátt við harðræðið sem leiðir til friðar; með því að taka hlutum eins og þeir eru, ekki eins og ég vildi að þeir væru; treystandi því að minn Æðri máttur muni laga það sem aflaga er ef ég bara fer að vilja hans.

Reyni ég eftir fremsta megni að tileinka mér þessa eiginleika – æðruleyi, kjark og vit – sem saman mynda grunninn að mínu nýja lifi?

Bæn dagsins
Megi ég líta um öxl á árið sem er að líða og sjá það sem gott ár, að því leyti að ekkert sem ég sagði eða gerði fór til spillis. Engin reynsla – hversu smávægileg sem hún kann að hafa virst – var án gildis. Óhamingja veitti mér getu til þess að geta metið hamingju, slæmar stundir kenndu mér að meta þær góðu; það sem ég taldi vera mínar veiku hliðar varð að strykleika. Ég þakka guði fyrir þann þroska og vöxti sem ég öðlaðist á árinu sem er að líða.

Minnispunktur dagsins
Vonin færist eignamegin í bókhaldi hins nýja árs.

Hugleiðing dagsins
Líf mitt, áður en ég kynntist GA samtökunum, var í engu frábrugðið lífi margra okkar sem voru illa leikin og þjáð af þeirri fíkn sem heltekur okkur. Ég var sjúkur og máttfarinn svo árum skiptir. Þegar ég svo á endanum varð þreyttur og uppgefinn á því að vera þreyttur og uppgefinn, þá loks gafst ég upp og fór að tileinka mér GA prógramið. Ég geri mér grein fyrir því núna að það var minn æðri máttur sem veitti mér hjálpina. Hjálpina sem fólst í þvi að líf mitt var orðið þess eðlis að ég varð að eignast nýtt líf.

Hefur GA prógramið hjálpað mér að finna það æðruleysi sem var mér áður hulið og ókunnugt?

Bæn dagsins
Megi ég gera mér grein fyrir að minn Æðri máttur birtist ekki skyndilega í lífi mínu, líkt og einhver ókunnugur sem opnar dyr sem ég banka á. Þessi máttur hefur ætíð verið til staðar, samanber hversu oft ég hef með naumindum komist hjá stórslysi. Nú þegar ég hef fengið að kynnast mínum Æðri mætti betur þá átta ég mig á því að mér var bjargað – hugsanlega svo ég gæti hjálpað öðrum sem eru í sömu sporum og ég var í.

Minnispunktur dagsins
Ég er þakklátur fyrir að vera á lífi og í bata.